Moitos soños foron arrincados da mente,
moitos beizos pousaron as súas ás
no interior dos asubíos,
moitos paxaros trataron de escapar,
mais non puiden deter o tempo.
moitos beizos pousaron as súas ás
no interior dos asubíos,
moitos paxaros trataron de escapar,
mais non puiden deter o tempo.
Non puiden manterte preto do meu peito,
non puiden sosterte máis duns segundos,
non puiden ser libre contigo,
mais tampouco o son sen ti.
non puiden sosterte máis duns segundos,
non puiden ser libre contigo,
mais tampouco o son sen ti.
Bótote de menos,
gustaríame acariciar as túas palabras novamente,
gustaríame ter un pozo no que esconderme
deste sentimento de ternura que me crece
ata chegar os oídos e impedirme a visión.
gustaríame acariciar as túas palabras novamente,
gustaríame ter un pozo no que esconderme
deste sentimento de ternura que me crece
ata chegar os oídos e impedirme a visión.
No hay comentarios:
Publicar un comentario